آموزش فارسی سالیدورک(سالیدورکز)، بخش اول

شنبه, ۱۱ شهریور ۱۳۹۶، ۱۰:۵۸ ق.ظ

بخش اول آموزش رایگان سالیدورکس

از درس 1 تا درس 75 آموزش مقدماتی Solidworks

هدف از تهیه این بخش، ارائه آموزش رایگان نرم افزار سالیدورک -سالید ورک به صورت مصور و گام به گام و به زبان فارسی می باشد. این آموزشها به صورت هفتگی بروز رسانی خواهد شد و نهایتا به آموزش های پیشرفته سالیدورک ختم خواهد شد.

شایان ذکر است کلیه این مطالب توسط شرکت آراکو تدوین و گردآوری شده است و در صورت استفاده از آنها باید مرجع مطالب (شرکت آراکو و آدرس سایت) ذکر گردد.

این آموزشها در بخش ادامه مطلب برای کلیه کاربران و به صورت رایگان قابل مشاهده است.

تدریس خصوصی و سازمانی سالید ورک

مدلسازی سه بعدی و طراحی صنعتی

شبیه سازی و سیمولیشن سالیدورک(سالید ورکز)

انجام پروژه صنعتی Solidworks

شرکت آراکو - محمد قربانعلی بیک

شماره تماس مستقیم : 09124780268

شماره تماس شرکت : 02166561974-02166129745

وبسایت: www.araco.ir

ارتباط با ما در تلگرام : https://telegram.me/m_ghorbanalibeik

مشاهده نمونه پروژه های آراکو در اینستاگرام : https://www.instagram.com/araco.ir

کانال آپارت آراکو - فیلم آموزش سالیدورکس : https://www.aparat.com/araco.ir

هفته اول آموزش فارسی سالیدورکس

مفاهیم رنگ ها در بخش اسکچ سالیدورکز

در بخش اول آموزش گام به گام نرم افزار سالیدورک به این نکته اشاره می کنیم که هنگام رسم اسکچ در سالیدورک هر یک از ترسیم ها به رنگهای مشخصی در می آیند. این رنگ ها تعاریف مشخصی دارد و عدم توجه به این رنگ ها مشکلاتی را در حین مدلسازی ایجاد می کند.

رنگهای اصلی اسکچ ها در سالید ورک عبارتند از :

آبی : مفهوم این رنگ مقید نبودن نمایه رسم شده(نقطه، خط، کمان و ...) می باشد.برای مقید کردن نمایه ها باید آنها را اندازه گذاری نمود.

مشکی : مفهوم این رنگ مقید بودن نمایه رسم شده و ثابت بودن مکان آن نسبت به مبدا مختصات می باشد.

زرد : مفهوم این رنگ مغایرت بین قیود و یا ابعاد داده شده است.

قرمز : مفهوم این رنگ غیر قابل حل بودن شکل به توجه به ابعاد و قیود داده شده است.

قهوه ای : مفهوم این رنگ رفرنسی است که اکنون وجود ندارد.

باید توجه داشت که اسکچ در حالتی از نظر مهندسی صحیح می باشد که بدون استفاده از قید فیکس، به رنگ مشکی در آمده باشد.

هفته دوم آموزش رایگان فارسی سالیدورکس

مقید سازی صحیح اسکچ با استفاده از مرکز مختصات

مقید کردن اسکچ در سالید ورک به عنوان یک نرم افزار مهندسی بسیار مهم است. در حقیقت اگر اسکچی مقید نباشد بدان معنا است که برخی از اندازه های مهم در آن دیده شده و یا قیود هندسی بین خطوط و نقاط و کمانها لحاظ نگردیده است.

مرکز مختصات در اسکچ کمک شایانی به مقید سازی ترسیم می نماید. استفاده از خطوطی که از مرکز مختصات می گذرند شما را از بسیاری اندازه ها بی نیاز می کند. همچنین باید توجه داشت که در صورتیکه ترسیم مورد نظر متقارن است سعی گردد مر کز مختصات و یکی از محور ها در خط تقارن آن قرار گیرند تا در مراحل بعدی کاربر با راحتی بیشتری از دستورات تکمیلی استفاده نماید. در تصویر زیر مشخص گردیده که خط افقی که از مبدا می گذرد برای مقید شدن تنها به یه اندازه نیاز دارد. این در حالی است که خط افقی مشابهی که از مبدا عبور نمی کند به 3 اندازه یا قید نیازمند است.

هفته سوم آموزش رایگان فارسی سالیدورکس

چرا با تغییر اندازه های یک ترسیم در بخش مشخصات، آن ترسیم مقید نمی شود؟

نحوه مقید کردن یک نمایه یا ترسیم در محیط سالیدورکز با استفاده از دستور smart dimensions و بکار گیری قیود انجام می پذیرد. در این میان بسیاری از کاربران به اشتباه در پس از انتخاب نمایه ( نقطه، خط، کمان و ... ) با استفاده از بخش مشخصات که به صورت پنجره ای در سمت چپ باز می گردد اقدام به اندازه گذاری آن ترسیم و نمایه می کنند که این اندازه گذاری به هیچ عنوان شکل و ترسیم را مقید نمی کند.

به همین دلیل به کلیه کاربران سالیدورکز توصیه می گردد برای مقید کردن ترسیم خود حتما از دستور smart dimensions و قیود استفاده نمایند.

هفته چهارم-آموزش مقدماتی فارسی Solidworks

خطوط کمکی (For construction) و عملکرد آن در ایجاد زاویه خطوط

در مبحث نقشه کشی صنعتی اصطلاح خطوط ندید (همان خطوط کمکی) به خطوطی گفته میشود که در ترسیم نمایی از مدل، به دلیل قرارگیری در بخش پشتی، در تصویر نمایش داده نشود.

اما در بخش اسکچ سالیدورک خطوط کمکی به منظور استفاده در اندازه گذاری به خصوص تعیین زوایای خطوط و همچنین در دستورهایی مانند میرور و پترن به کار می رود. این خطوط به عنوان خطوط فرعی اسکچ به نرم افزار معرفی شده است.

درصورتیکه در اسکچ شما خط مرجعی به صورت افقی یا عمودی وجود نداشته باشد، با رسم یک خط کمکی و ایجاد قید افقی و عمودی در آن، می توان از آن برای تعریف زاویه خط اصلی استفاده نمود.

هفته پنجم آموزش مقدماتی سالیدورک

مدیریت نوار ابزار مدیریت فرمان ها - Command Manager

نوار ابزار مدیریت فرمانها - Command manager به عنوان یکی از قسمت های اصلی رابط کاربری سالیدورک شناخته می شود. این نوار ابزار در حالت عادی در بخش بالایی صفحه قرار دارد و شامل تبهای مختلفی از قبیل اسکچ - Sketch ، فیچرز Features و .. می شود. در بسیاری از موارد کاربران به صورت ناخودآگاه این نوار ابزار را از قسمت بالایی صفحه جدا می کنند و نوار ابزار به صورت مجزا در صفحه اصلی نمایش داده می شود. برای جا به جا کردن نوار ابزار مدیریت فرمانها، کافیست روی بخش بیرونی آن کلیک کنید و دکمه موس را نگه دارید. سپس با نزدیک کردن نوار ابزار مذکور به بالا، راست و یا چپ صفحه، می توانید نوار ابزار را به رابط کاربری بچسبانید.

هفته ششم آموزش مقدماتی سالیدورک

قیدهای بین خط و نقطه در اسکچ سالیدورکس

همانگونه که در بخش های پیشین بیان گردید، اندازه گذاری و مقید سازی دو راه اصلی برای ایجاد یک ترسیم یا اسکچ کامل و تعریف شده است. در این میان مقید سازی موردی است که نیز به توضیح بیشتری دارد. به همین منظور در چند مبحث آینده به نحوه مقید سازی نمایه ها نسبت به هم می پردازیم. در ابتدا قید های بین نقطه و خط را در اسکچ معرفی می کنیم. برای نمایش قید های بین نقطه و خط، ابتدا خط (و یا نقطه) را با کلیک موس انتخاب کرده و پس از نگه داشتن دکمه Ctrl، روی المان دیگر که در این بخش نقطه می باشد کلیک می کنیم. در این حالت پنجره مشخصات باز می شود و ازبین قیود معرفی شده می توانید قید مورد نظرخود را انتخاب کنید. کارکرد هریک از قیود بین نقطه و خط به شرح ذیل می باشد.

Midpoint: با انتخاب این قید نقطه در مرکز هندسی خط قرار خواهد گرفت

Coincident: با انتخاب این قید نقطه در امتداد راستای خط قرار می گیرد(تلاقی)

Fix: با انتخاب این قید، خط و نقطه در محل فعلی خود در صفحه ثابت خواهند شد.

هفته هفتم آموزش مقدماتی سالیدورک

قیدهای بین خط و خط در سالیدورک

برای نمایش قیود بین دو خط، ابتدا خط اول را با کلیک موس انتخاب کرده و پس از نگه داشتن دکمه Ctrl، روی خط بعد کلیک می کنیم. در این حالت پنجره مشخصات باز می شود و از بین قیود معرفی شده می توانید قید مورد نظرخود را انتخاب کنید. کارکرد هریک از قیود بین دو خط به شرح ذیل می باشد.

Horizontal : با انتخاب این گزینه هر دو خط به حالت افقی در می آیند

Vertical : با انتخاب این گزینه هر دو خط به حالت عمودی در می آیند

Collinear : با انتخاب این قید، دو خط در راستای هم قرار می گیرند(همراستا می شوند)

Perpendicular : در این حالت راستای دو خط انتخاب شده بر هم عمود می شود

Parallel : با انتخاب این گزینه، دو خط با هم موازی خواهند شد.

Equal : در این حالت، طول هر دو خط با هم برابر خواهد شد.

Fix : این قید به منظور ثابت کردن محل هر دو خط در صفحه به کار می رود.

هفته هشتم آموزش مقدماتی سالیدورک

قیدهای بین دو کمان در سالیدورک

برای نمایش قیود بین دو کمان، ابتدا کمان اول را با کلیک موس انتخاب کرده و پس از نگه داشتن دکمه Ctrl، روی کمان بعد کلیک می کنیم. در این حالت پنجره مشخصات باز می شود . کارکرد هریک از قیود بین دو کمان به شرح ذیل می باشد.

Coradial: با انتخاب این گزینه هر دو قوس بر هم منطبق می شوند.

Tangent : در این حالت دو کمان بر همدیگر مماس خواهند شد.

Cocentric : این قید دو کمان را هم مرکز خواهد نمود.

Equal : در این حالت شعاع دو کمان با هم برابر می گردد.

هفته نهم آموزش مقدماتی سالیدورک

قیدهای بین کمان و خط

برای نمایش قیود بین کمان و خط، ابتدا کمان اول را با کلیک موس انتخاب کرده و پس از نگه داشتن دکمه Ctrl، روی خط کلیک می کنیم. در این حالت پنجره مشخصات باز می شود کارکرد هریک از قیود بین کمان و خط به شرح ذیل می باشد.

Tangent : در این حالت کمان بر خط مماس خواهد شد.

هفته دهم آموزش فارسی سالیدورکز

نحوه رسم و انواع خطوط در اسکچ

همانگونه که بیان گردید هدف از ترسیم اسکچ در سالیدورکز ایجاد خطوط و ترسیم هایی است که به عنوان مرزهای مدل سازی سه بعدی به کار میروند. پر کاربرد ترین دستور در بخش اسکچ دستور رسم خط یا همان Line می باشد. دستور خط خود از دو بخش خط اصلی که با نام Line مشخص شده و خطوط کمکی یا Centerline تشکیل شده است. خطوط اصلی به عنوان مرز اسکچ در نظر گرفته می شوند در حالیکه خطوط کمکی به عنوان ابزاری جهت مشخص کردن اندازه ها و زوایا به کار می رود. همچنین از خطوط کمکی در دستورهایی مانند میرور و پترن نیز استفاده میشود. برای رسم خط روی گزینه Line در نوار ابزار اسکچ کلیک می کنیم و سپس نقطه ابتدایی خط را با کلیک کردن مشخص می نماییم. در انتها نیز برای تعیین موقعیت نقطه نهایی خط روی محل مورد نظر کلیک می کنیم. باید توجه داشت در حین اجرای این دستور نگه داشتن دکمه سمت چپ موس ضرورتی ندارد. برای مشخص کردن اندازه خط نیز کافی است با استفاده از دستور Smart dimensions و انتخاب خط اندازه آن را مشخص کنیم. باید توجه داشت برای مشخص کردن زاویه یک خط، حتما نیاز به یک خط اصلی یا کمکی است که زاویه آن قبلا مشخص شده باشد یا به صورت افقی یا عمودی ترسیم شده باشد. در این حالت با اجرای دستور Smart dimensions و کلیک بر روی خط اول و سپس خط دوم زاویه بین دو خط مشخص خواهد شد.

هفته یازدهم آموزش

نحوه رسم مستطیل در اسکچ سالیدورکز - بخش اول

دستور رسم مستطیل یا Rectangle یکی از دستورات پرکاربرد در محیط اسکچ سالیدورک است. با انتخاب این دستور در محیط اسکچ، 5 زیر مجموعه به نمایش در می آید.

حالت اول و دوم مربوط به رسم مستطیل های قائم و افقی است. در حالت اول پس از انتخاب دستور، با کلیک بر روی یک قسمت صفحه، گوشه اول مستطیل انتخاب می شود. سپس یا کلیک دوم گوشه مخالف انتخاب خواهد گردید.

در حالت دوم رسم مستطیل، ابتدا مرکز مستطیل انتخاب می شود و سپس یکی از گوشه های آن با کلیک بر روی صفحه مشخص خواهد گردید.

باید توجه داشت که در حالت کلی، اضلاع مستطیل به صورت پیش فرض بر هم عمود و دو بدو با هم مساوی هستند. همچنین در حالت رسم مستطیل از مرکز، قطر های مستطیل مذکور نیز به صورت پیش فرض و خودکار و با استفاده از خطوط کمکی ترسیم می گردد.

هفته دوازدهم آموزش فارسی سالیدورک

نحوه رسم مستطیل در اسکچ سالیدورکز - بخش دوم

همانگونه که در جلسه یازدهم بیان شد برای رسم مستطیل 5 حالت وجود دارد که دو حالت اول و دوم در بخش پیشین تشریح گردید.

حالت های سوم و چهارم رسم مستطیل در محیط اسکچ سالیدورکز مربوط به ترسیم مستطیل های زاویه دار است . از آنجا که این مستطیل ها به صورت زاویه دار هستند برای رسم آنها نیاز به سه نقطه می باشد.

در این نوع مستطیل های زاویه دار مانند مستطیل های عادی اضلاع روبرو با هم برابر و مساوی هستند. برای مقید کردن این نوع مستطیل ها علاوه بر طول از مبدا، عرض از مبدا یکی از نقاط گوشه یا مرکز و طول اضلاع، نیاز به یک زاویه نیز جهت مقید سازی الزامی می باشد.

گزینه پنجم دستور rectangle سالیدورکز مربوط به رسم متوازی الاضلاع است که در این حالت اضلاع دو به دو با هم موازی هستند اما اضلاع عمود نخواهند بود.

هفته سیزدهم آموزش فارسی سالیدورکز

نحوه رسم شکل شیار(جای خار) Slot

دستور Slot یا همان جای شیار و خار در حقیقت ترکیبی از دو خط موازی(یا دو کمان) و مساوی است که به وسیله دو کمان مماس به هم متصل شده اند.

برای رسم این دستور 4 حالت مختلف وجود دارد. دو حالت اول این دستور مربوط به رسم شیار خطی است. برای مقید کردن شیار نیاز به 5 قید یا اندازه است. شعاع قوس کمان، طول خط مرکزی، زاویه خط مرکزی و طول از مبدا و عرض از مبدا یکی از نقاط.

باید توجه داشت که هریک از این موارد را می توان با یک قید جایگزین نمود. به عنوان مثال اگر یکی از نقاط بر روی مرکز مختصات قرار گیرد نیازی به طول از مبدا و عرض از مبدا نخواهد بود.

هفته چهاردهم آموزش فارسی سالیدورکز

نحوه رسم دایره در اسکچ سالیدورک Circle

دستور رسم دایره یکی از دستورات اولیه در بخش اسکچ نرم افزار سالیدورکز می باشد. با کمک این دستور به دو حالت مختلف می توان دایره رسم نمود. حالت اول مشخص کردن مرکز دایره و یکی از نقاط شعاعی آن و حالت دوم رسم دایره به کمک سه نقطه(طببق اصول هندسه، از هر سه نقطه در صفحه تنها یک دایره می گذرد)

مقید کردن دایره در اسکچ به کمک سه اندازه صورت می پذیرد. طول از مبدا و عرض از مبدا مرکز دایره و شعاع آن. باید توجه داشت که برای اندازه گذاری شعاع دایره، باید پس از انتخاب دستور Smart dimensions باید بر روی محیط دایره کلیک نمود و ددر صورتیکه بخواهید ابتدا بر روی مرکز و سپس محیط دایره کلیک کنید، برای اندازه گذاری به مشکل خواهید خورد.

هفته پانزدهم آموزش فارسی سالیدورکز

نحوه رسم چند ضلعی در اسکچ سالیدورک Polygon

به کمک دستور چند ضلعی در بخش اسکچ سالیدورکز می توان چند ضلعی های متساوی الاضلاع را رسم نمود. تعداد اضلاع چند ضلعی را پس از اجرای دستور می توان انتخاب نمود. باید دقت داشت که برای رسم این دستور ابتدا باید مرکز چند ضلعی را انتخاب نمود و سپس طول ضلع را با کلیک در صفحه مشخص کرد. برای مقید کردن چند ضلعی در اسکچ سالیدورکز، به 4 اندازه یا قید نیاز است. دو اندازه یا قید مربوط به طول از مبدا و عرض از مبدا چند ضلعی (در صورتیکه مرکز آن بر روی نقطه ای قرار گیرد که مانند مرکز مختصات فیکس باشد نیازی به این اندازه نیست)، طول یک ضلع یا شعاع آن و زاویه قرار گیری چند ضلعی

هفته شانزدهم آموزش فارسی سالیدورکز

نحوه رسم بیضی در اسکچ سالیدورک Ellipse

با استفاده از دستور بیضی در بخش اسکچ سالیدورکز می توان بیضی کامل و بیضی جزئی را رسم نمود. برای رسم این دستور ابتدا باید مرکز بیضی را انتخاب نمود و سپس با کلیک کردن در صفحه به ترتیب قطر بزگ و قطر کوچک بیضی را مشخص نمود. برای مقید کردن بیضی در اسکچ سالیدورکز، به 5 اندازه یا قید نیاز است. دو اندازه یا قید مربوط به طول از مبدا و عرض از مبدا بیضی (در صورتیکه مرکز آن بر روی نقطه ای قرار گیرد که مانند مرکز مختصات فیکس باشد نیازی به این اندازه نیست)،دو اندازه مربوط به طول قطر بزرگ و طول قطر کوچک بیضی و در نهایت در صورتیکه بیضی افقی یا عمودی نباشد با استفاده از دو خط کمکی زاویه قرار گیری بیضی مشخص خواهد شد.

هفته هفدهم آموزش فارسی سالیدورکز

استفاده از دستور فیلت Fillet

دستور فیلت برای ایجاد قوس و منحنی در لبه های تیز استفاده می شود. با کمک این دستور میتوان محل تقاطع خطوط را با استفاده از قوس های مماس بر دو خط، تصحیح کرد. هنگام اجرای دستور فیلت می توانید نقاط تقاطع یا دو خط متقاطع را انتخاب نمایید. باید توجه داشته باشید که شعاع قوس مورد نظر را هنگام اجرای دستور انتخاب کنید. یکی از نکات مهم در اجرای دستور فیلت این مورد است که قبل از اجرای آن، تا جای ممکن اندازه گذاری خطوط را شروع نکنید. زیرا پس از فیلت زدن، اندازه خط عموما نیاز به تنظیم مجدد خواهد داشت

هفته هجدهم آموزش فارسی سالیدورکز

استفاده از دستور چمفر یا پخ Chamfer

دستور چمفر یا پخ برای ایجاد پخ در لبه های تیز استفاده می شود. با کمک این دستور می توان محل تقاطع خطوط را با استفاده از چمفر، تصحیح کرد. هنگام اجرای این دستور می توانید نقاط تقاطع یا دو خط متقاطع را انتخاب نمایید. برای ایجاد پخ دو حالت وجود دارد. استفاده از حالت دو طول، که در این حالت می توان طول نرمال دو خط ایجاد شده پس از پخ زدن را مشخص نمود.

در حالت دوم که استفاده از یک زاویه و یک طول است می توان زاویه پخ به همراه طول یکی از دو ضلع را مشخص نمود.

یکی از نکات مهم در اجرای دستور چمفر این مورد است که قبل از اجرای آن، تا جای ممکن اندازه گذاری خطوط را شروع نکنید. زیرا پس از پخ زدن، اندازه خط عموما نیاز به تنظیم مجدد خواهد داشت.

هفته نوزدهم آموزش فارسی سالیدورکز

استفاده از دستور تریم - Trim - پاور تریم - Power Trim

به منظور اصلاح کردن و کوتاه کردن خطوط و حذف بخش های زائد می توان از دستور تریم استفاده کرد. دستور تریم 5 حالت مختلف دارد که در در این هفته قسمت اول این دستور یعنی پاور تریم را توضیح خواهیم داد.

برای کار با پاور تریم دو روش وجود دارد. در روش اول با انتخاب خط مورد و نگه داشتن دکمه سمت چپ موس می توان طول خط را کاهش یا افزایش داد. روش دیگر استفاده از دستور پاور تریم، کلیک روی خط مورد نظر و سپس کلیک روی مرز مورد نظر(خط یا کمان) است. در این حالت خط اول تا محل برخورد با خط یا کمان دوم تغییر اندازه می دهد.

هفته بیستم آموزش فارسی سالیدورکز

استفاده از دستور تریم - Trim - کرنر یا گوشه -Corner

در حالت کرنر دستور تریم می توان گوشه ها و لبه های اضافه خطوط رسم شده را حذف نمود. در این حالت با کلیک کردن روی دو خط مورد نظر، تقاطع آن ها حذف می گردد. باید توجه داشت که در صورتیکه می خواهید لبه های بیرونی محل تقاطع را حذف کنید، روی قسمت داخلی خطوط کلیک کنید و بالعکس.

هفته بیست و یکم آموزش رایگان سالید ورک

استفاده از دستور تریم - Trim -تریم بین خطوط - Trim away inside

در این حالت از تریم، با انتخاب دو خط به عنوان مرز تریم، و سپس انتخاب خطوطی که به صورت متقاطع از آن خط می گذرند، می توان قسمت هایی از خطوط متقاطع را که بین دو خط مرزی هستند حذف نمود. این حالت از تریم برای مواردی مناسب است که تعداد زیادی از خطوط متقاطع در اسکچ وجود داشته باشد.

هفته بیست و دوم آموزش رایگان سالید ورک

استفاده از دستور تریم -Trim- تریم بین خطوط - Trim away outside

این حالت از تریم شباهت بسیار زیادی به حالت قبلی دارد. با این تفاوت که در این نوع تریم، پس از انتخاب دو خط محدود کننده، و سپس انتخاب خطوط متقاطع، لبه های بیرونی حذف می گردد. در تصویر ذیل, وضعیت خطوط پس از اعمال دستور مورد نظر مشخص گردیده است.

هفته بیست و سوم آموزش رایگان سالید ورک

استفاده از دستور تریم -Trim- تریم به نزدیکترین محل تقاطع - Trim to closest

آخرین گزینه دستور تریم، تریم به نزدیکترین محل تقاطع می باشد. در این حالتبا کلیک کردن روی هر بخش از خطوط، خط مورد نظر به نزدیکترین نقاط تقاطع تریم می شود. این حالت یکی از کاربردی ترین و تقریبا مناسب ترین حالت تریم از نظر نگارنده می باشد. استفاده از این گزینه تریم، علاوه بر افزایش سرعت کار، نسبتا ساده و کاربردی می باشد.

هفته بیست و چهارم آموزش رایگان سالید ورک

استفاده از دستور Offset

دستور آفست در بخش اسکچ سالیدورکز به منظور ایجاد ترسیم یا نمایه ای با فاصله ای مشخص از تصویر اولیه به کار می رود. با انتخاب این دستور و انتخاب خطوط مورد نظر می توان ترسیمی را با فرم کلی ترسیم اولیه رسم نمود. دستور Offset دارای گزینه هایی است که در ادامه هر یک از این گزینه ها توضیح داده خواهد شد :

Add dimensions : با انتخاب این گزینه پس از اعمال دستور آفست فاصله آفست در اسکچ نشان داده می شود و قابل تغییر خواهد بود

Reverse : با انتخاب این گزینه جهت آفست از خارجی به داخلی و بالعکس تفییر می کند

Select chain : با انتخاب این گزینه کلیه خطوطی که به خط اولیه انتخاب شده متصل هستند برای آفست انتخاب می گردد.

Bi directional : این گزینه موجب می گردد آفست با اندازه مشخص شده در هر دو جهت داخلی و خارجی انجام پذیرد.

Make base construction : در این حالت پس از انجام آفست، ترسیم اولیه به صورت خطوط کمکی در می آید

هفته بیست و پنجم آموزش رایگان سالید ورک

استفاده از دستور Mirror

دستور میرور یا قرینه، در بخش اسکچ سالیدورکز، برای ایجاد نمایه ای متقارن از روی نمایه اصلی در سالید ورکز استفاده می شود. باید توجه داشت که دستورهایی مانند تقارن و پترن، هم در حالت اسکچ، هم در حالت فیچر و هم در محیط اسمبلی قابل استفاده هستند. برای استفاده از این دستور ابتدا خط تقارن مورد نظر را به کمک یک خط کمکی، در صفحه مشخص می کنیم. سپس کلیه خطوط و منحنی های شکل مورد نظر را انتخاب می کنیم. پس از اجرای دستور تقارن، در بخش بالایی گزینه های این دستور، ترسیم های مورد نظر باید انتخاب شده باشند. در قسمت پایینی این دستور خط تقارن را باید انتخاب کرد. در صورتیکه گزینه کپی غیر فعال باشد، کل ترسیم ها نسبت به خط میرور می شوند لیکن ترسیم های اولیه دیگر در صفحه نخواهند بود و بالعکس.

هفته بیست و ششم آموزش رایگان سالید ورک

استفاده از دستور Linear Pattern - تکرار خطی

دستور لاینر پترن یا تکرار خطی برای تکرار بخشی از ترسیم در امتداد خطوط مستقیم استفاده می شود. به کمک این دستور و پس از انتخاب ترسیم مورد نظر، باید جهت تکرار یا پترن را مشخص کرد. همچنین تعداد ترسیم های تکرار شونده و فاصله آنها نیز در این دستور مشخص می گردد.

هفته بیست و هفتم آموزش رایگان سالید ورک

استفاده از دستور Circular Pattern - تکرار مدور

دستور سیرکولار پترن یا تکرار مدور به ما کمک می کند که بخشی از یک ترسیم را حول یک نقطه مشخص در صفحه تکرار کنیم. برای استفاده صحیح از این دستور، ابتدا مرکز دوران را مشخص می کنیم، سپس تعداد دفعات تکرار ترسیم مورد نظر و زاویه بین آنها را تعیین می نماییم و در نهایت با انتخاب ترسیم مورد نظر، دستور تکرار مدور فعال می شود.

هفته بیست و هشتم : استفاده از دستور Move entities - جابجایی ترسیم

با استفاده از دستور جابجایی ترسیم می توان خطوط و منحنی های رسم شده در یک شکل را از یک نقطه به نقطه دیگر حرکت داد. در این حالت ابتدا باید ترسیمهای مورد نظر را انتخاب نمود و کلیه ترسیمهای انتخاب شده را از یک نقطه به نقطه دیگر انتقال داد. برای انتقال خطوط و ترسیم ها به کمک این دستور دو حالت مختلف وجود دارد. در حالت اول کل ترسیم از یک نقطه در ترسیم به نقطه ای دیگر در صفحه انتقال می یابد. برای انتقال در حالت دوم با انتخاب میزان جابجایی در محور X و محور Y می توان، میزان جابجایی شکل را به صورت دقیق تعیین نمود.

هفته بیست و نهم : استفاده از دستور Copy entities - کپی کردن ترسیم

دستور کپی در بخش اسکچ نرم افزار سالیدورک دقیقا مانند دستور جابجایی است با این تفاوت که در این دستور ترسیم اولیه باقی خواهد ماند. برای استفاده از این دستور ابتدا بخش های مورد نظر ترسیم را انتخاب کرده و سپس آنرا از یک نقطه به نقطه دیگر منتقل می کنیم.

هفته سی ام : استفاده از دستور Rotate entities - دوران ترسیم

دستور دوران در بخش اسکچ نرم افزار سالیدورک به ما کمک می کند که بخش های مشخصی از یک ترسیم را حول نقطه ای مشخص بچرخانیم.

در این حالت پس از انتخاب قسمت های مورد نظر ترسیم، دستور دوران را انتخاب کرده و سپس یکی از نقط موجود در صفحه را مشخص می کنیم. در پایان با مشخص کردن میزان و زاویه دوران، ترسیم مورد نظر به میزان مشخص شده و حول نقطه انتخابی خواهد چرخید.

هفته سی و یکم آموزش سالیدورک

استفاده از دستور Scale entities - تغییر مقیاس ترسیم

برای تغییر مقیاس یک ترسیم می توانیم از دستور scale استفاده کنیم. البته این دستور در بخش اسکچ سالیدورک قابل استفاده است. برای کار با این دستور یابد نمایه های ترسیم را انتخاب نمود و سپس با انتخاب نقطه ای به عنوان مرکز تغییر مقیاس، ابعاد کل ترسیم را تغییر می دهیم.

بخش Features

هفته سی و دوم آموزش سالیدورک

دستور Extruded Boss/Bass اکسترود - بخش اول

پس از پایان دستورهای مربوط به بخش اسکچ سالیدورک، از این هفته دستورات مربوط به بخش فیچر یا همان ایجاد نمایه های سه بعدی در سالیدورکز را آغاز می کنیم.

اولین و تقریبا مهمترین دستور بخش فیچر در سالیدورک، دستور اکسترود است. از آنجا که دستورات بخش فیچر عموما از دستورات بخش اسکچ پیچیده تر هستند، برخی از این دستورات را در چند هفته توضیح خواهیم داد.

دستور اکسترود جهت ایجاد حجم به یک اسکچ در راستای مشخص استفاده می شود. برای اینکه تصور بهتری از این دستور داشته باشید، می توان خطوط اصلی اسکچ را به عنوان لبه های یک قالب در نظر گرفت که با استفاده از دستور اکسترود، ماده ای خمیری شکل را از آن عبور می دهیم. با این توضیحات به عنوان مثال اگر در اسکچ یک دایره ترسیم شده باشد، با استفاده از دستور اکسترود می توان آنرا به یک حجم استوانه ای تبدیل نمود.

اگر به صورت ساده به دستور اکسترود نگاه کنیم، پس از انتخاب اسکچ در درخت طراحی و کلیک کردن روی آیکن دستور اکسترود، می توانیم با مشخص کردن طول دلخواه در بخش Direction 1، به اسکچ مورد نظر حجم دهیم. برای تغییر جهت حجم ایجاد شده، روی دکمه بالا و سمت چپ در قسمت Direction 1 کلیک می کنیم. با توجه به گستردگی گزینه های این دستور، بقیه موارد مربوط به دستور اکسترود در هفته های بعدی توضیح داده خواهد شد. اما توجه به چند نکته در استفاده از دستورات بخش Feature ضروری است.

برای استفاده از دستور اکسترود باید یک اسکچ وجود داشته باشد و آن اسکچ انتخاب شود. انتخاب اسکچ برای استفاده از دستورات بخش فیچر چند حالت دارد. اگر هنوز از محیط اسکچ خارج نشده باشید، با انتخاب دستورات بخش فیچر، همان اسکچ به عنوان اسکچ پایه انتخاب می شود.

همچنین در صورتی که از محیط اسکچ خارج شده باشید با انتخاب اسکچ از درخت طراحی (با یک کلیک چپ) می توانید اسکچ مورد نظر را انتخاب کنید و دستور اکسترود را اجرا نمایید.

هفته سی و سوم آموزش سالیدورک

دستور Extruded Boss/Bass اکسترود - بخش دوم

در بخش دوم آموزش دستور اکسترود می خواهیم یکی از نکات کلیدی در بخش فیچرهای سالیدورک را بیان کنیم. این نکته مهم آشنایی با Counter ها است. تعریف کانتر در سالیدورک فضایی است که بین خطوط اصلی اسکچ محصور گردیده است. فرض کنید که مانند تصویر بالا (مربوط به هفته سی و سوم) شما در بخش اسکچ دو دایره داخل یکدیگر رسم نموده اید. در این حالت 3 کانتر قابل شمارش است. اولین کانتر مربوط به سطح داخلی دایره کوچک است. کانتر دوم سطح بین دایره کوچک و دایره بزرگتر است و سومین کانتر مربوط به سطح کامل دایره بزرگ است که کانتر اول را نیز شامل خواهد شد. ارتباط این کانتر ها با دستور اکسترود Extrude در قسمت پایینی پنجره کانتر این دستور در سمت چپ صفحه است. باید توجه داشت که سالید ورک به صورت پیشفرض کانتر اصلی هر اسکچ را به گونه ای تعیین می کند که بیشترین میزان خطوط داخلی و خارجی، در مرز کانتر قرار بگیرند. به عنوان مثال در شکل ذیل کانتر اصلی انتخاب شده جهت استفاده در دستور اکسترود را می توانید مشاهده کنید.

هفته سی و چهارم آموزش سالیدورک

دستور Extruded Boss/Bass اکسترود - بخش سوم

پس از ارائه توضیحات درخصوص کلیات دستور اکسترود و بخش کانترها، در این قسمت در خصوص گزینه Draft و Thin featureتوضیح می دهیم.

گزینه درفت در بخش اکسترود، به منظور ایجاد زاویه در صفحات اصلی ایجاد شده توسط اکسترود به کار می برد. برای فعال کردن این گزینه ابتدا باید چک باکس گزینه درفت را فعال نمایید. سپس زاویه مورد نظر را در قسمت مربوطه وارد کنید. توجه داشته باشید که در صورت استفاده از دستور درفت، جهت زاویه گرفتن سطوح بیرونی و داخلی معکوس خواهد بود. این بدان معناست که اگر در حجم مورد نظر حفره ای وجود داشته باشد، مانند تصویر ذیل، درصورت ایجاد زاویه درفت به صورت مثبت، زاویه حفره منفی خواد شد. همچنین جهت درفت یا مثبت و منفی بودن زاویه آن به کمک چک باکس Draft outward قابل تغییر خواهد بود.

شایان ذکر است گزینه درفت در قسمت Direction 2 نیز فعال است و میتوانید حجم مورد نظر را در دو جهت درفت دهید.

هفته سی و پنجم آموزش سالیدورک

دستور Extruded Boss/Bass اکسترود - بخش چهارم

در این قسمت که آخرین بخش آموزش دستور اکسترود در این قسمت است، گزینه Thin feature را توضیح می دهیم. گزینه Thin feature در حقیقت بزاری است که به کمک آن به جای حجم دادن به کانترهای داخل ترسیم، به جداره های بیرونی آن حجم میدهیم.

با انتخاب گزینه Thin feature در بخش اکسترود و نیز مشخص کردن ضخامت مورد نظر، خطوط بیرونی اسکچ شما به مانند دیواری با ضخامت مشخص ساخته میشود.

باید توجه داشته باشید که هرگاه اسکچ شما بسته نباشد - مانند تصویر ذیل، نرم افزار سالیدورک به صورت اتوماتیک این گزینه را انتخاب خواهد نمود.

هفته سی و ششم آموزش سالیدورک

دستور Extruded Cut اکسترود کات – بخش اول

دستور اکسترود کات دومین دستور اساسی در بخش Features سالیدورک است. این دستور در واقع بصورت ساده معکوس دستور اکسترود است. به بیان دیگر همانطور که با استفاده از دستور اکسترود یک مقطع یا پروفیل را بسط میدادیم، با استفاده از دستور اکسترود کات مقطع ایجاد شده در یک نما را به عمقی مشخص خالی میکنیم. این عمل به نوعی یک عملیات براده برداری محسوب میشود که در محیط طراحی رخ داده است.

برای اجرای این دستور مانند دستور اکسترود یک Sketch در یک صفحه ایجاد میکنیم. این صفحه میتواند یکی از صفحات اصلی تعریف شده در محیط سالیدورک باشد و یا توسط دستورات جانبی در یک صفحه دیگر تعریف شود. همچنین میتوان از هر سطح غیر منحنی شکلی که در حجم تشکیل شده وجود دارد استفاده نمود. برای این کار کافی است تا بر روی سطح صاف کلیک نموده و سپس بر روی تب Sketch کلیک نمایید.

بعد از ترسیم پروفیل، در بخش Features بر روی آیکن Extruded Cut کلیک کنید. مشابه دستور اکسترود، برای این دستور نیز ویژگی هایی وجود دارد که در هفته های آینده به آن می پردازیم.

هفته سی و هفتم آموزش سالیدورک

دستور Extruded Cut اکسترود کات – بخش دوم

در قسمت قبلی در خصوص کلیات دستورد اکسترود کات توضیحاتی ارائه گشت. با توجه به گستردگی گزینه های این دستور، همانند بخش اکسترود باس، نیاز به توضیح در چند بخش مختلف می باشد.

در این قسمت به ارائه توضیحات در خصوص گزینه درفت Draft در دستور اکسترود کات در بخش سه بعدی سازی یا همان فیچرهای سالیدورکز هستیم.

گزینه درفت در اکسترود کات همانند اکسترود باس برای ایجاد زاویه هنگام برش مقطع استفاده می شود.

برای کار با این گزینه ابتدا چک باکس مربوط به Draft راکلیک کرده و سپس زاویه مورد نظر را تعیین می کنیم. با انتخاب گزینه Draft outward می توان جهت زاویه درفت را تغییر داد. شایان ذکر است گزینه درفت در هر دو قسمت direction1 و direction 2 در دستور Extruded cut قابل استفاده می باشد.

هفته سی و هشتم آموزش سالیدورک

دستور Extruded Cut اکسترود کات – بخش سوم

پس از ارائه توضیحات اصلی در خصوص دستور اکسترود کات در سالیدورک، در این بخش به توضیح در خصوص منوی شرایط انتهایی یا End condition می پردازیم.

در حالت عادی این منو گزینه blind را فعال می کند. این گزینه بدان معنی است که برش انجام شده مطابق با طول تعیین شده توسط کاربر انجام می شود و انتهای بخش برش خورده صفحه ای صاف خواهد بود. لیکن این منو دارای گزینه های مختلفی است که در تصویر نمایش داده شده و در این به صورت اجمالی بیان خواهد گردید.

Blind : برش با انتهای صاف به اندازه طول مشخص شده

Through all : برش تا انتهای حجم جسم در جهت مشخص شده

Through all both: برش تا انتهای حجم جسم در هر دو جهت

Up to next : برش تا حجم بعدی در مسیر برش

Up to vortex : برش تا نقطه مشخص شده توسط کاربر

Up to surface : برش تا سطح مشخص شده توسط کاربر

Offset from surface : برشی با انتهای مطابق با سطح انتخابی و به فاصله معین

Up to body : برش کامل تا بدنه بعدی موجود در مدل

Mid plane : برش متوازن به هر دو جهت و به میزان مشخص شده با سطح انتهایی صاف

باید توجه داشت که کلیه این موارد برای دستور اکستورد باس نیز موجود می باشد.

هفته سی و نهم آموزش سالیدورک

دستور Revolved Boss/Base ریوالو – بخش اول

دستور ریوالو شاید بعد از دستور اکسترود، پرکاربرد ترین دستور ایجاد حجم در نرم افزار سالیدورکز باشد. با استفاده از دستور ریوالو، میتوان یک پروفیل را حول یک محور قابل تعریف، با مقدار زاویه مورد نظر دوران داد تا یک حجم ایجاد شود. برای اجرای این دستور مانند دستور اکسترود، ابتدا باید مقطع پروفیلی را که می خواهیم دوران دهیم ایجاد نموده، سپس محور دوران را رسم میکنیم. لازم به ذکر است محور دوران میتواند یکی از اضلاع خود پروفیل باشد که در این صورت نیازی به ترسیم محور دوران بصورت جاگانه نیست. اما اگر محور دورانی غیر از ضلع خود پروفیل مورد نیاز باشد، آن محور نیز باید رسم گردد. نکته ای که بسیار حائز اهمیت است این است که محور دوران خارج از اضلاع خود پروفیل، باید بصورت خط محور (Center line) ترسیم شود تا تداخلی ایجاد نشود.

در صورتی که در ترسیم برای ایجاد دوران از خط محور استفاده شود، پس از اجرای دستور Revolve بصورت خودکار خط Centerline به عنوان محور دوران در نظر گرفته میشود.

هفته چهلم آموزش سالیدورک

دستور Revolved Boss/Base ریوالو – بخش دوم

پس از آموزش کلیات دستور ریوالو در هفته سی و نهم که بر روی اصول طراحی Sketch و پروفیل برای طراحی قطعات متقارن کروی توضیحاتی ارائه شد، در این هفته به جزئیات این دستور با تمرکز بر Features می پردازیم.

در بخش Direction میزان زاویه گردش پروفیل، جهت گردش و نوع گردش (تنظیماتی مانند گردش از وسط Mid plane) مشخص می شود. همچنین این دستور مانند دستور اکسترود و اکسترود کات بخشی به نام Direction 2 دارد. با زدن تیک این گزینه، امکان تعیین زاویه چرخش پروفیل بصورت مجزا از دو جهت سمت وجود دارد. لازم به ذکر است اگر در بخش اول Direction گزینه Mid plane را انتخاب نمایید، بصورت خودکار گزینه Direction 2 غیر فعال می شود.

چنانچه اسکچ طراحی شده یک ترسیم هندسی غیر بسته باشد، پس از اجرای دستور ریوالو، بصورت خودکار گزینه Thin Feature انتخاب می شود. در صورت انتخاب گزینه Thin Feature پروفیل طراحی شده مانند حالت انتخاب همین گزینه در دستور اکسترود، بصورت ورق با ضخامت قابل تعیین دوران می کند. در این حالت گزینه های One Direction (تعیین ضخامت در یک جهت)، Mid Plane (تعیین ضخامت از وسط) و Two Direction (تعیین ضخامت بصورت مجزا از دو جهت) قابل تعیین است.

هفته چهل و یکم آموزش سالیدورک

دستور Revolved cut ریوالو کات

همانگونه که معکوس دستور اکسترود (اکسترود کات) برای خالی کردن یک پروفیل در یک راستای مستقیم آموزش داده شد، در این هفته پس از آموزش ایجاد پروفیل های دایروی با استفاده از دستور ریوالو، به دستور معکوس آن یعنی ریوالو کات پرداخته می شود. برای تمامی دستور های اصلی ایجاد حجم در بخش features ، دستوری در مقابل آن وجود دارد که با همان منطق و به همان روش، بخشی از حجم را خالی می کند. دستور ریوالو کات دقیقا مانند عملیات تراشکاری است و با استفاده از آن یک پروفیل کشیده شده در بخش Sketch حول یک محور مشخص خالی می شود.

در این دستور نیز اصول کشیدن Sketch اولیه مانند اصول آن در بخش ریوالو باس است. بیان این نکته حائز اهمیت است که برش ایجاد شده توسط دستور نباید مدل سه بعدی را از حالت پیوستگی خارج کند. (در واقع مدل سه بعدی باید همچنان مانند یک قطعه باقی بماند.)

در تمرین زیر با استفاده از یک پروفیل مستطیلی و انتخاب محور اصلی پیستون، جای رینگ را ایجاد میکنیم.

هفته چهل و دوم آموزش سالیدورک

دستور swept boss سویپت باس - بخش اول

دستور بعدی در خصوص ایجاد احجام در سالیدورک، که در این جلسه آموزش داده می شود، دستور سویپت باس است. در دستور اکسترود باس، یک پروفیل در محور عمود بر صفحه آن حجم می گیرد و در دستور ریوالو باس نیز، میتوانستیم یک پروفیل را در حول یک محور دوران داده و ایجاد حجم کنیم. دستور سوییپت باس دستوری پیشرفته تر از اکسترود و ریوالو است که در آن علاوه بر ترسیم پروفیل، میتوان مسیر امتداد پروفیل را نیز تعریف و ترسیم نمود.

در این دستور بهتر است ابتدا پروفیل و سپس مسیر را ترسیم نماییم. پروفیل و مسیر که در دو صفحه عمود بر هم هستند در تصویر ذیل نمایش داده شده است.

پس از ترسیم این دو نمایه، دستور Swept Boss/Base را اجرا می کنیم.

با اجرای دستور انتخاب ها و حالت های مختلف نمایش داده میشود که در هفته های بعد به آن می پردازیم. تنها این نکته در پایان این هفته لازم به ذکر است که در خانه اول بخش پروفیل و مسیر پروفیل و در خانه دوم مسیر را انتخاب میکنیم.

هفته چهل و سوم آموزش سالیدورک

دستور swept boss سویپت باس - بخش دوم

در هفته گذشته نکات اصلی دستور سوییپت باس شامل اصول کشیدن پروفیل و مسیر، آموزش داده شد. در این هفته به تعدادی از آپشن های اصلی و پرکاربرد این دستور می پردازیم. یکی از اولین حالت های قابل انتخاب در دستور سوییپت، بخش Options است. برای مثال در صورتی که یک مسیر غیر عمود بر پروفیل طراحی کرده باشید، با تغییر در بخش Orientation/twist type از حالت Follow path به حالت Keep normal constant می توانید به نتایج مختلفی برسید. در حالت اول پروفیل هنگام حرکت در طول مسیر همواره عمود بر مسیر خواهد بود.

اما در حالت دوم پروفیل همیشه موازی صفحه ای که در آن کشیده شده، امتداد پیدا می کند. دو تصویر زیر تفاوت این دو حالت را نشان می دهند.

تصویر اول : حالت Follow path

تصویر دوم : حالت Keep normal constant

لازم است بدانید که در صورتی که زاویه مسیر با صفحه پروفیل به صفر برسد، نمیتوان از حالت دوم استفاده نمود. این مورد بویژه در زمانی مسیر را بصورت بسته (مانند یک دایره) طراحی می کنید اهمیت فراوانی دارد.

مانند سایر دستورهایی که تا کنون بیان گردیده، برای این دستور نیز حالت Thin Features قابل انتخاب است که در صورت انتخاب این حالت، پروفیل بصورت ورقی با ضخامت قابل تعریف در می آید.

از دیگر آپشن های این دستور میتوان به حالت Twist along path اشاره نمود. در این حالت پروفیل در مسیر تعریف شده، به دور خود می چرخد. تعیین زاویه چرخش با توجه به هندسه مسیر و پروفیل دارای محدودیت هایی می باشد.

هفته چهل و چهارم آموزش سالیدورک

دستور swept cut سوپت کات - بخش اول

مانند سایر دستورات توضیح داده شده برای ایجاد حجم در سالیدورک، دستور سوییپت باس نیز معکوسی دارد که سوییپت کات است. با استفاده از این دستور می توان جای یک پروفیل را در مسیر تعریف شده، روی شکل خالی کرد. این مسیر می تواند یک خط مستقیم، یک دایره، یک چند ضلعی و یا هر پروفیل قابل تعریف دیگری باشد. برای اجرای این دستور نیز ابتدا در یک صفحه پروفیل مورد نظر را طراحی نموده، سپس مسیر برش را تعریف و رسم می نماییم و از بخش Sketch خارج می شویم.

با اجرای دستور سویپت کات منویی مشابه با منوی سویپت باس، در سمت چپ مانیتور ظاهر می شود که در آن آپشن ها و حالت های قابل تعریف بسیار مشابه دستور سوییپت باس هستند.

در واقع با استفاده از دستور سویپت و سویپت کات تمام کارهای قابل انجام بوسیله چهار دستور اصلی ذکر شده تا کنون (اکسترود، اکسترود کات، ریوالو و ریوالو کات) قابل انجام هستند و علاوه بر آن امکان فرم دهی به احجام و مدلسازی قطعات پیچیده تر وجود دارد.

علاوه بر آن یکی از مهمترین بخش های مربوط به دستور های سوییپت باس و سوییپت کات این است که می توان مسیر را در یک محیط سه بعدی ایجاد و تعریف نمود. نحوه ایجاد مسیر های سه بعدی که یکی از مهمترین آنها مار پیچ است، در هفته آینده شرح داده می شود.

ایجاد رزوه روی یک پیچ توسط دستور سوییپت کات با تعریف مسیر در فضای سه بعدی در شکل ذیل نمایش داده شده است.

هفته چهل و پنجم آموزش سالیدورک

دستور swept cut - سویپت کات - بخش دوم

همانگونه که در هفته گذشته شرح داده شد، یکی از مهم ترین امکانات در دستور سوییپت باس و سوییپت کات، امکان ایجاد – برش یک پروفیل در یک مسیر سه بعدی است که در این هفته قصد داریم نحوه کشیدن یک هلیکس یا مارپیچ (منحنی مار دم ) را شرح دهیم. این منحنی برای طراحی بسیاری از قطعات پر کاربرد صنعتی مانند فنر ها، رزوه ها، چرخ حلزون و ماردم ها استفاده می شود.

برای ایجاد مسیر یکی هلیکس، ابتدا مقطع آن را رسم میکنیم. برای مثال برای طراحی یک چرخ حلزون با قطر 100، پس از ایجاد شفت اصلی توسط دستور اکسترود باس یا دستورات دیگر، روی یک صفحه از آن دایره ای به قطر 100 ترسیم میکنیم.

پس از آن با استفاده از دستور Helix/Spiral در قسمت Curves و انتخاب دایره ترسیم شده به عنوان دایره مرجع، آپشن های مختلف این دستور نمایان می شود. در این بخش امکان انتخاب حالت های مختلف برای تعریف هلیکس وجود دارد. ارتفاع و گام، ارتفاع و تعداد دور، گام و تعداد دور و در آخرین گزینه مارپیچ روی یک سطح برای انتخاب وجود دارد.

همچنین می توان با انتخاب گزینه Variable Pitch بصورت متفاوت تنظیم نمود. جهت مارپیچ، زاویه شروع و جهت گردش (ساعت گرد یا پاد ساعت گرد) از دیگر تنظیمات است.

هفته چهل و ششم آموزش Solidworks

دستور Loft لافت - بخش اول

دستور لافت آخرین و پیچیده ترین دستور اصلی ایجاد حجم است. با استفاده از این دستور امکان ایجاد تمامی حجم هایی که با دستورات گذشته درست میشد، وجود دارد. با این دستور می توان چند پروفیل مختلف را به هم متصل کرده و مدل نهایی را تولید کرد. همچنین مسیر این پروفیل ها در صورت نیاز قابل تعریف است.

برای استفاده از دستور لافت لازم است تا حداقل دو اسکچ در دو صفحه مختلف داشته باشیم. همان گونه که پیشتر توضیح داده شد، صفحه را می توان با دستور Reference geometry ایجاد کرد. پس از ترسیم دو اسکچ مربوط به پروفیل، دستور لافت را اجرا می کنیم. در صورتی که اسکچ های مختلف از روی درخت طراحی انتخاب شوند، نقاط متناظر هر اسکچ به هم متصل می گردد. اما در صورتی که از روی کلیک بر روی خود اسکچ ها دستور لافت اجرا شود، نقاط متناظر با توجه به نقاط کلیک شده انتخاب می شود. تفاوت این دو روش را در تصاویر زیر می توان مشاهده نمود.

تصویر شماره 1 : مش بندی دستور لافت با انتخاب از روی درخت طراحی

تصویر شماره 2 : مدل ایجاد شده

تصویر شماره 3 : مش بندی دستور لافت با انتخاب نقاط ناهمتراز از روی خود اسکچ

هفته چهل و هفتم آموزش Solidworks

دستور Loft لافت - بخش سوم

در بخش قبلی در خصوص دستور لافت توضیحات کلی بیان گردید. در این بخش به ارائه توضیحات تکمیلی در خصوص این دستور می پردازیم. همانگونه که توضیح داده شد برای رسم دستور لافت نیاز به حداقل دو اسکچ می باشد. دو نقطه سبز رنگی که در پس از اجرای دستور لافت در هر اسکچ مشخص شده اند، در حقیقت نحوه اتصال و میزان پیچش را هنگام اجرای این دستور مشخص می کنند. با کلیک و نگه داشتن دکمه موس بر روی هر نقطه و جابجا کردن محل آن، میتوان میزان پیچش و جابجایی دو اسکچ را در هنگام دستور لافت مشخص نمود.

پس از اجرای دستور لافت در بخش Start/End Constraint شما می توانید نحوه اتصال دو پروفایل را به هم مشخص کنید. روش کار بدین صورت است که اگر از قید پیش فرض None استفاده کنید، دو پروفیل در مسیر مستقیم به هم متصل می شوند. اگر از قید Direction Vector استفاده نمایید می توانید با رسم بردار، زاویه اتصال دو اسکچ را در دستور لافت مشخص کنید. سومین گزینه این بخش از دستور لافت، گزینه Normal to profile است که با انتخاب این حالت، دو اسکچ هنگام اتصال به یکدیگر، به صورت عمود و به میزان مشخص شده به یکدیگر اتصال پیدا می کنند

هفته چهل و هشتم آموزش Solidworks

دستور Loft لافت - بخش سوم

در جلسه سوم از دستور Loft بر روی طراحی احجام پیچیده تر با استفاده از منحنی های راهنما تمرکز می کنیم. در جلسات پیش آموزش داده شد که چگونه می توان با استفاده از دستور لافت دو یا چند پروفیل را به هم متصل نمود و تشکیل یک حجم داد. در این هفته بر آموزش استفاده از منحنی های راهنما یا Guide line تمرکز می شود. منحنی های راهنما از خطوط، کمان و یا منحنی هایی ترکیبی بصورت غیر موازی با صفحات طراحی پروفیل ها ایجاد شده و با استفاده از آنها علاوه بر معین کردن مشخصات سطوح ابتدا و انتها، مشخصات مسیر نیز قابل تعیین است.

در تصویر زیر نمونه ای از ایجاد پروفیل ها و منحنی های راهنما نشان داده شده.

تصویر شماره 1 : پروفیل ها و منحنی های راهنما

نکته مهم در خصوص منحنی های راهنما این است که این منحنی ها باید از محیط پروفیل ها عبور کنند و با صفحه ایجاد پروفیل موازی نباشند.

تصویر شماره 2 : مدل ایجاد شده با استفاده از منحنی راهنما

هفته چهل و نهم آموزش Solidworks

دستور Loft لافت کات(برش)

در ادامه جلسات آموزش دستورات اصلی تولید حجم، در این جلسه دستور لافت کات (Loft cut) که مانند سایر دستورات کات، معکوس دستور ایجاد حجم است توضیح داده می شود.

از آنجایی که در جلسات گذشته دستور لافت باس با جزئیات زیادی توضیح داده شد، دستور لافت کات نیاز به توضیح کمتری دارد. برای اجرای این دستور پس از ایجاد حجم اولیه که برای مثال میتواند بخش اصلی یک قالب باشد، صفحات مورد نیاز را تعریف کرده و پروفیل های اصلی را در آن ایجاد می کنیم.

تصویر شماره 1 : پروفیل های مربوط به لافت کات

پس از ایجاد این پروفیل ها دستور لافت کات را اجرا نموده و نقاط هم تراز را متصل میکنیم.

تصویر شماره 2 : مدل ایجاد شده با استفاده از متصل کردن نقاط هم تراز

در پایان با تعیین منحنی های راهنما (در صورت لزوم) و سایر ویژگی های مورد نظر، حجم ایجاد شده از حجم اصلی بریده می شود.

تصویر شماره 3 : مدل نهایی پس از اجرای دستور لافت کات

هفته پنجاهم آموزش Solidworks

دستورهای Chamfer/Fillet - چمفر و فیلت

(پخ زدن و گرد کردن لبه) - بخش اول

در طی جلسات گذشته دستورات اصلی مربوط به ایجاد حجم توضیح داده شد. تمام این دستورات که شامل اکسترود، ریوالو، سوئیفت، لافت و دستورات برشی آنها می شده شامل یک وجه مشترک بوده اند. برای ایجاد این دستورات نیاز به ایجاد حداقل یک اسکچ وجود دارد. با وجود اینکه با استفاده از دستورات اصلی امکان مدلسازی تقریبا هر قطعه ای وجود دارد، اما در جهت سهولت بیشتر و افزایش سرعت و دقت فرآیند مدلسازی، دستورات جزئی فراوانی در این نرم افزار در نظر گرفته شده است. یکی از پر کاربرد ترین این دستورات، دستور ایجاد پخ (Fillet/Chamfer) است. این دستور با آیکون به شکل زیر در نوار ابزار اصلی مشخص شده:

در بسیاری از قطعات صنعتی به دلایل مختلفی از پخ ها استفاده می شود. دلایلی از جمله کاهش آسیب پذیری گوشه ها، سهولت جاگذاری قطعه و محدودیت ابزار. در نرم افزار سالیدورکز، امکان ایجاد انواع پخ ها با استفاده از این دستور وجود دارد. برای مثال یک قطعه ساده مانند یک شفت طراحی میکنیم. سپس برای ایجاد پخ مستقیم (Chamfer) روی فلش آیکون بالا کلید کرده و گزینه مورد نظر را انتخاب می کنیم. پس از آن روی مقطع یا مقاطع مورد نظر کلید کرده و آنها را انتخاب می نماییم.

تصویر شماره 1 : دستور چمفر و انتخاب گوشه های مورد نظر

با استفاده از همین روش میتوان پخ های گرد(Fillet) نیز ایجاد نمود.

تصویر شماره 2 : ایجاد پخ گرد یا فیلت

در هفته های آینده بخش های تکمیلی بیشتری را از این دستور کاربردی ارائه خواهیم داد.

هفته پنجاه و یکم آموزش Solidworks

دستورهای Chamfer/Fillet - چمفر و فیلت

(پخ زدن و گرد کردن لبه) - بخش دوم

پس از آموزش اولیه دستورات فیلت و چمفر در این هفته به جزئیات بیشتر این دستورات می پردازیم. موارد بیان شده در هفته گذشته علاوه بر پر مصرف ترین، ساده ترین حالت استفاده از این دستورات در طراحی یک قطعه نیز می باشد. حال آنکه به منظور طراحی برخی قطعات پیچیده تر، حالت های دیگری نیز برای این دستورات پیش بینی شده است. یک از این حالت ها گزینه Variable Radius برای دستور فیلت می باشد. با استفاده از این گزینه میتوان پخ گرد با شعاع متغیر بر روی یک ضلع ایجاد نمود.

تصویر شماره 1 : دستور فیلت (پخ گرد) با شعاع متغییر

همچنین برای ایجاد چمفر یا پخ های مستقیم نیز روش دیگری وجود دارد. روش گفته شده در هفته گذشته برای ایجاد پخ های با زاویه 45 درجه و حالت انتخاب طول و زاویه بوده است. حالت دیگر تعیین میزان پخ با استفاده از بیان دو طول می باشد.

تصویر شماره 2 : ایجاد پخ با تعیین فاصله دو طرف

هفته پنجاه و دوم آموزش Solidworks

دستورهای Pattern - پترن (آرایه) – بخش اول

همان گونه که در هفته گذشته عنوان شد، پس از آموزش دستورات اصلی ایجاد و کاهش حجم، به دستورات کمکی پرداخته می شود. این نکته نیز اشاره شد که بدون این دستورات نیز امکان رسیدن به نتیجه مشابه وجود دارد اما این نتیجه مطلوب، با استفاده از این دستورات بسیار راحت تر و در زمان کمتر بدست می آید.

یک از این دستورات، سری دستورات Pattern یا آرایه است. با استفاده از این دستور میتوان یک یا چند ویژگی و حجم ایجاد شده را بصورتی مشخص مشابه سازی نمود. اولین نوع این دستور که آموزش داده می شود Linear Pattern (آرایه خطی) است. برای استفاده از این دستور ابتدا روی آیکون آن کلیک میکنیم. سپس گزینه Linear Pattern را انتخاب می کنیم.

تصویر شماره 1 : ایجاد یک مدل و چند ویژگی برای دستور آرایه خطی

پس از انتخاب دستور، در بخش سمت راست تصویر ویژگی های دستور نمایان می شود. در بخش اول جهت تکرار در اولین راستای مورد نظر، فاصله طولی هر آرایه و تعداد تکرار باید مشخص شود. در بخش دوم نیز مانند بخش اول جهت تکرار در دومین راستای مورد نظر(در صورت تمایل)، فاصله عرضی هر آرایه و تعداد تکرار در عرض مجددا باید مشخص شود. پس از آن با مشخص کردن ویژگی ها برای تکرار، این دستور را اجرا می کنیم.

تصویر شماره 2 : دستور آرایه خطی و بخش های اصلی آن

در قسمت Instances to skip می توان یک یا چند آرایه را بصورت انتخابی حذف نمود.

تصویر شماره 3 : حذف برخی از آرایه ها با دستور Instances to skip

هفته پنجاه و سوم آموزش Solidworks

دستورهای Pattern - پترن (آرایه) - بخش دوم

در هفته گذشته با کاربرد دستور آرایه آشنا شدیم. همچنین دستور آرایه خطی را آموزش دادیم. در این هفته دستور آرایه دایره ای را آموزش میدهیم. برای اجرای دستور آرایه دایره ای، مانند دستور آرایه خطی روی فلش دستور آرایه کلیک کرده و گزینه Circular Pattern را انتخاب می کنیم. سپس ویژگی یا ویژگی هایی را که می خواهیم تکرار شود انتخاب می کنیم.

تصویر شماره 1 : دستور آرایه دایره ای

پس از آن محور دورانی برای آرایه دایره ای باید مشخص شود. لازم است دقت کنید که در صورت انتخاب گزینه Equal Spacing تمام ویژگی های انتخاب شده بصورت مساوی در یک دایره کامل (360 درجه) تکرار می شوند. در غیر این صورت، باید تعداد و فاصله زاویه ای بین تکرار ها مشخص شود.

تصویر شماره 2 : نتیجه دستور آرایه دایره ای

هفته پنجاه و چهارم آموزش Solidworks

دستورهای Pattern - پترن (آرایه) – بخش سوم

یکی از مهمترین دستور های بخش Pattern، دستور Mirror (آینه) است. همانطور که از نام آن مشخص است، از این دستور برای ایجاد یک کپی عینی از یک یا چند ویژگی استفاده می شود. برای اجرای این دستور مشابه سایر دستورات آرایه از گزینه های موجود در زیر فلش دستور Pattern، دستور میرور را انتخاب میکنیم.

تصویر شماره 1 : دستور Mirror (آینه)

در قسمت اول لازم است تا صفحه ای را که قرار است یک یا چند ویژگی نسبت به آن آینه شوند و سپس ویژگی یا ویژگی های مختلف را انتخاب می کنیم. همانگونه که در تصویر شماره 1 مشاهده می شود، یک اکسترود، صفحه تقویتی (که در هفته های آینده توضیح داده می شود)، آرایه دایره ای، اکسترود کات و پخ همگی انتخاب و نسبت صفحه Right plane تصویر شده اند.

تصویر شماره 2 : نتیجه دستور آینه

هفته پنجاه و پنجم آموزش Solidworks

دستورهای Rib (صفحه تقویتی)

در هفته های گذشته توضیحاتی در خصوص دستورات بخش Pattern یا آرایه ها داده شد. البته بخش آرایه ها میتواند فصل کاملی از یک کتاب را به خود اختصاص دهد که در این توضیحات نمی گنجد. با این وجود تلاش ما این بوده است تا بخش اصلی این دستورات را به اختصار و به گونه ای که مورد کاربرد حداکثر مدلسازان باشد بیان کنیم. در این هفته به دستور Rib یا صفحات تقویتی پرداخته می شود. برای ایجاد صفحه تقویتی که محمولا بین دو بدنه عمود بر هم ایجاد می شود، ابتدا صفحه ای مورد نظر را تعریف می کنیم. در این صفحه در صورتی که دو ضلع یک مثلث را بدنه های مورد نظر عمود بر هم تشکیل داده باشند، میتوان با ترسیم و معین کردن یک پاره خط، صفحه تقویتی را تعریف کرد.

تصویر شماره 1 : ایجاد یک اسکچ برای صفحه تقویتی با استفاده از یک پاره خط

پس از تعریف صفحه، به بخش Features بازگشته و گزینه Rib را انتخاب میکنیم. در این بخش جهت ایجاد صفحه، ضخامت صفحه، جهت ادامه از طرفین، کانتورها و ... قابل انتخاب و تنظیم است.

تصویر شماره 2 : تنظیمات دستور Rib

باید توجه داشت که جهت دستور Rib همیشه به سمت بدنه موجود باشد.

تصویر شماره 3 : نتیجه دستور Rib

هفته پنجاه و ششم آموزش Solidworks

دستور Hole wizard(سوراخکاری)

در حالت معمولی برای مدلسارزی عملیات سوراخکاری باید ابتدا یک اسکچ کشید، سپس جای آن اسکچ را که در واقع پروفیل سوراخ میباشد توسط عملیات کات اکسترود و یا ریوالو کات خالی کرد. پس از آن در صورتی که این سوراخ دارای رزوا هم باشد، باید توسط دستور Cosmetic Thread آن را بصورت نمایشی ایجاد کرد. دستور Hole wizard تمام این پروسه ها را در یک دستور گنجانده است. این دستور که با آیکون زیر در نوار ابزار Features در دسترس است، علاوه بر امکان مدلسازی انواع عملیات سوراخکاری (شامل مته مرغک، مته های معمولی، سوراخ های داول و ...) تمام استاندارد های رایج را نیز در خود گنجانده است. پس از کلیک بر روی آیکون دستور، در قسمت اول مشخصات و ویژگی های عملیات سوراخکاری را تعیین میکنیم. این بخش شامل نوع شماتیک سوراخ، استاندارد، نوع رزوه و عملیات مخصوص، سایز، عمق و در نهایت آپشن های نمایشی است. بخش بعدی محل قرارگیری سوراخ و یا سوراخ ها تعیین می شود.

تصویر شماره 1 : دستور Hole wizard و آپشن های مختلف آن

هفته پنجاه و هفتم آموزش Solidworks

دستور Shell(پوسته)

دستور Shell یا پوسته برای تبدیل یک مدل توپر به یک پوسته با ضخامت مشخص استفاده می شود.

برای مثال نیاز دارید یک بطری شیر یا یک آفتابه طراحی کنید. روش اول طراحی و ایجاد تمامی ویژگی ها بصورت Thin Features است. اما در صورتی که تعداد ویژگی ها زیاد شود، اجرای این دستورات با مشکلاتی مواجه خواهد شد و گاها بسیار زمان بر خواهد بود. راه حل دیگر ایجاد یک بدنه توپر بصورت یک پارچه و استفاده از دستور پوسته است. برای استفاده از این دستور، فرض میکنیم قطعه مورد نظر تو پر باشد و آن را توسط دستوراتی که تاکنون آموزش داده شده ایجاد می کنیم. پس از تکمیل مدل دستور Shell را انتخاب و روی سطوحی که میخواهیم خالی باشد کلیک می کنیم.

تصویر شماره 1 : دستور shell و آپشن های مختلف آن

در این بخش آپشن هایی از جمله ضخامت دیواره، ایجاد پوسته به بیرون، پیش نمایش و ضخامت متغیر وجود دارد. چنانچه برای مثال لازم است تا ضخامت کف بطری یا محل رزوه های آن بیشتر از ضخامت بقیه قسمت ها باشد، از بخش ضخامت متغیر استفاده می کنیم.

تصویر شماره 2 : نمای برش داده شده از پوسته ایجاد شده توسط دستور Shell

هفته پنجاه و هشتم آموزش Solidworks

دستور Wrap - لفافه

دستور Wrap یا لفافه، از جمله دستورهای کمکی مانند دستور پوسته (Shell) است. با استفاده از دستور لفافه، تصویر یک اسکچ را بر روی یک سطح بصورت برجسته و یا فرو رفته می توان حکاکی کرد. برای مثال نیاز دارید روی یک بطری شیر، نام شرکت خود را بصورت برجسته مدل کنید.

برای این کار پس از ایجاد مدل اولیه (قبل از اجرای دستور پوسته) روی یکی از صفحات هم راستای محور یک منحنی اسکچ مورد نظر را می کشیم. نحوه ایجاد نوشته و متن قبلا توضیح داده شده است. سپس از اسکچ خرج شده و از بخش Features دستور Wrap را اجرا میکنیم. با انتخاب اسکچ مورد نظر، سایر گزینه های قابل انتخاب نمایان می شود. در این بخش دو گزینه اصلی Emboss و Deboss نمایانگر جهت لفافه یا همان ایجاد برجستگی و یا فرو رفتگی است. در بخش دیگر میزان فاصله فرو رفتگی یا برجستگی از سطح قابل تعیین است.

تصویر شماره 1 : دستور Wrap و آپشن های مختلف آن

تصویر شماره 2 : نمای برش داده شده

هفته پنجاه و نهم آموزش Solidworks

آشنایی با محیط اسمبلی سالید ورک - Assembly Solid work

در هفته های گذشته با تمرکز بر روی دستورات بخش Features به انواع روش های ایجاد حجم پرداخته شد. اکنون به مرحله ای رسیده ایم که با این دستورات تقریبا تمامی قطعات صنعتی را میتوان مدل کرد. در این هفته وارد بخش بعدی آموزش می شویم. بخش اسمبلی یکی از محیط های اصلی نرم افزار سالیدورک است. برای ورود به این محیط روی پنجره New کلیک کنید. گزینه اول گزینه Part می باشد که تمامی دستورات و آموزش هایی که تا کنون ارائه شده است، در این محیط بوده. گزینه دوم که از این پس به مدت چند هفته به آن خواهیم پرداخت محیط اسمبلی قطعات است.

تصویر شماره 1 : انتخاب محیط اسمبلی از پنجره NEW

پس از انتخاب بخش اسمبلی و ورود به محیط آن، اولین قسمتی که باز است بخش Insert Part/Assembly است. با استفاده از این بخش میتوان قطعات و یا اسمبلی هایی را که قبلا ایجاد کرده ایم وارد محیط اسمبلی کنیم.

در قسمت پایین سمت راست پنجره باز شد،ه، بخشی برای فیلتر نوع فایل ها وجود دارد که شامل بخش Part / Assembly / Solidworks files / Custom / All files است. با تعیین هر یک از فیلتر ها، فایل های مورد نظر در پنجره نمایش داده می شوند. این بخش برای پبدا کردن سریعتر قطعات از پوشه ها است.

تصویر شماره 2 : فراخوان قطعات و اسمبلی ها از طریق Insert Component

هفته شصت ام آموزش دستور های سالیدورکس

آشنایی با محیط اسمبلی – بخش دوم

در هفته گذشته نحوه ورود به محیط اسمبلی Solidwork Assembly را توضیح دادیم. این هفته بخش فراخوان کردن قطعات در محیط اسمبلی توضیح داده می شود.

مانند بخش طراحی قطعه – Part بخش اسمبلی نیز از نوار ابزار اصلی دستورات برخوردار است. همانگونه که در هفته پیش توضیح داده شد وقتی وارد محیط اسمبلی می شوید، در ابتدا پنجره Insert component در سمت چپ ظاهر می شود که با استفاده از آن می توان قطعات یا زیر مجموعه های یک اسمبلی را وارد کرد. برای مثال در صورتی که می خواهید یک خودرو را مدلسازی کنید، بهتر است ابتدا مجموعه هایی مانند موتور، گیربکس، بدنه و... را که خود از قطعات دیگری ساخته شده اند، به عنوان یک اسمبلی ذخیره و در مدل نهایی، اسمبلی ذخیره شده را وارد مجموعه کنید. این فایل های کوچکتر اسمبلی را که بعدا خود بخشی از یک مجموعه بزرگتر خواهند شد، زیر مجموعه یا Sub-Assembly می نامند. البته این امکان نیز وجود دارد که همه قطعات در یک اسمبلی و بدون ایجاد زیر مجموعه ها وارد شوند اما باید توجه داشته باشید که این کار تعداد قیدهای مورد نیاز را به شدت افزایش داده و موجب افزایش حجم فایل شما نیز خواهد گشت به گونه ای که ممکن است سیستم شما از لحاظ سخت افزاری نتواند پاسخگو باشد.

تصویر شماره 1 : نوار ابزار اصلی محیط اسمبلی

در صورتی که در بخش ورودی از پنجره سمت چپ (Begin Assembly) یک بار استفاده نمودید و یا آن را بستید می توان با استفاده از دستور Insert Component در بخش Assembly نوار ابزار اصلی، مجددا قطعات یا مجموعه ها را فراخوان نمود.

هفته شصت و یکم –محیط اسمبلی – حرکت و چرخش

با وارد نمودن قطعات به محیط اسمبلی، جابجا نمودن قطعات برای جانمایی تقریبی آن از اهمیت خاصی برخوردار است. برای جابجایی یا چرخش قطعه، از نوار ابزار اصلی اسمبلی، روی آیکون Move Components کلیک می کنیم. راحت تر است اگر قبل از اجرای دستور، قطعه یا قطعات مورد نظر را از درخت طراحی و یا رابط گرافیکی و از طریق کلیک روی یکی از Surface های آن انتخاب کنیم. در غیر اینصورت پس از اجرای دستور نیز امکان انتخاب قطعه از روش های گفته شده وجود دارد. در نوار ظاهر شده در سمت چپ صفحه نمایش امکانات مختلفی وجود دارد. با انتخاب هر یک از گزینه های Move یا Rotate سایر امکانات ظاهر می شود. برای مثال در حالت Move آپشن هایی از قبیل حرکت آزاد، حرکت در راستای محور های اصلی، حرکت در راستای محور های انتخابی، و حرکت به نقطه مختصاتی مشخص وجود دارد. برای حالت چرخش نیز امکانات مشابهی قابل انتخاب است.

تصویر شماره 1 : آپشن های دستور Move / Rotate

در بخش های بعدی امکاناتی از قبیل حالت استاندارد، بررسی برخورد و بررسی روزنه برخورد وجود دارد.

هفته شصت و دوم آموزش دستور های سالیدورکس

محیط اسمبلی سالیدورک - قیدگذاری - بخش اول

از مهمترین آموزش های محیط اسمبلی می توان به قیدگذاری اشاره کرد. قیدگذاری در واقع تعریف رابطه بین قطعات است که در بخش مدلسازی، تحلیل و آنالیزهای مختلف بسیار حائز اهمیت است. برای تعریف قیدها و روابط بین قطعات ابتدا در بخش Assembly در نوار ابزار اصلی، روی گزینه mate کلیک می کنیم. لازم است تا قبل از تعریف قیدها در محیط نرم افزار، در ذهن خود روابط بین قطعات را درک کنیم.

تصویر شماره 1 : انتخاب دستور mate

برای مثال در تصویر شماره 2 شفت بیرون آمده از چرخ دنده A باید داخل سوراخ وسط چرخ دنده B جاساز شود. لذا پس از اجرای دستور mate روی محیط بیرونی استوانه شفت چرخ دنده A و محیط داخلی سوراخ چرخ دنده B کلید می کنیم. معمولا خود نرم افزار بصورت هوشمند بهترین نوع انطباق بین دو قطعه را پیدا می کند. در این مورد، بهترین نوع انطباق concentric (هم مرکز) می باشد. در صورتی که خود نرم افزار گزینه مناسب را پیدا یا انتخاب نکرده بود، از پنجره سمت چپ می توان این انتخاب را انجام داد. لازم به ذکر است که ترتیب انتخاب اهمیتی ندارد.

تصویر شماره 2 : دستور mate – concentric قیدگذاری هم مرکزی

هفته شصت و سوم آموزش دستور های سالیدورکس

قید گذاری در بخش اسمبلی سالید ورک – بخش دوم

در هفته گذشته یکی از مهمترین قید های بخش اسمبلی را آموختیم. قیم هم محوری یا concentric دو استوانه یا یک شفت و محور را در راستای هم قرار می دهد. مسلما این قید اسمبلی شما را Fully Defined نمی کند. ابتدا لازم است تا در خصوص مقید شدن قطعات در اسمبلی ها توضیح مختصری بدهیم. همانگونه که در هفته های ابتدایی و در بخش اسکچ گفته شد، یک اسکچ تا زمانی که به حالت Fully Defined نرسد، قابل تغییر است. در بخش اسکچ حالت کاملا مقید با رنگ مشکی مشخص می شده است. در بخش اسمبلی نیز حالتی مشابه وجود دارد و تا زمانی که اسمبلی کاملا مقید نشده باشد قابل تغییر است. البته برای بعضی تحلیل ها و بخش ها مانند Motion study لازم است که اسمبلی کاملا مقید نباشد. در بخش اسمبلی مقید شدن قطعات با علامت های کنار نام قطعات در درخت طراحی مشخص می شود. در صورتی که قطعه مقید شده باشد، هیچ علامتی در کنار آن نخواهد بود. اگر قطعه نا مقید باشد، علامت (-) در سمت چپ نام آن درج می شود. قطعات اصلی و یا پایه طراحی نیز که معمولا به عنوان اولین قطعه در محیط اسمبلی فراخان می شوند علامت (f) در سمت چپ آن درج می شود.

تصویر شماره 1 : وضعیت قطعات در محیط اسمبلی از نظر نوع مقید بودن

در تصویر شماره 1 قطعه Idler gear top کاملا مقید و قطعات socket head cap screw fine نامقید هستند. قطعه Idler gear bottom نیز به عنوان قطعه پایه و فیکس با علامت (f) مشخص است.

هفته شصت و چهارم آموزش دستور های سالیدورکس

قیدگذاری – بخش سوم

در هفته های گذشته به مبحث قید گذاری و قید های اصلی پرداخته شد. البته تعداد قید های بخش اسمبلی بیشتر از آن است که توضیح داده شد، اما اکنون با آشنایی با اصول کلی این مبحث، یادگیری بخش های دیگر به مراتب آسان تر است. برای مثال قید های مانند توازی دو صفحه، فاصله بین دو صفحه، عمود بودن دو صفحه و یا تعریف زاویه فی ما بین، به همراه قیدهای مماس بودن دو منحنی یا یک منحنی با یک صفحه، تنها در بخش قیدهای استاندارد قابل تعریف است. علاوه بر آن قید های پیشرفته و قیود مکانیکی (مکانیزم ها) نیز در این بخش امکان تعریف دارد. در صورتی که لازم بود قیدهای تعریف شده در اسمبلی را بازبینی کنیم و یا آنها را تغییر دهیم، از دو روش معمول استفاده میکنیم. روش اول از طریق گزینه Mates روی درخت طراحی است. لازم به ذکر است در بخش اسمبلی در کنار هر قطعه و Mates (که در پایان درخت طراحی قرار می گیرد) یک علامت + وجود دارد که با کلیک روی آن، دسترسی به زیر مجموعه های آن امکان پذیر می گردد. لذا برای دسترسی به قید های مرتبط با قطعه Idler gear bottom روی علامت + کلیک می کنیم. در زیر مجموعه آن علاوه بر درخت طراحی بخش Part، گزینه Mates وجود دارد.

تصویر شماره 1 : درخت طراحی در محیط اسمبلی و نحوه دسترسی به قیدهای مختلف

در این بخش علاوه بر مشاهده قیدهای مربوط به قطعه، امکان ایجاد تغییرات، حذف و یا از کاراندازی موقت آنها وجود دارد.

هفته شصت و پنجم آموزش دستور های سالیدورکس

آرایه های اسمبلی سالیدورک– بخش اول

همانگونه که در بخش Part قسمتی با عنوان Pattern وجود داشت، در محیط اسمبلی نیز بخش مشابهی وجود دارد. انواع آرایه های خطی، دایره ای و آینه در محیط Part توضیح داده شد. در محیط اسمبلی برای تکرار قطعات از دستور آرایه استفاده می شود. برای مثال برای جا گذاری پره های توربین نیازی به بازخوانی تمام پره ها و تعیین قید های تک تک آنها نمی باشد. بلکه در صورتی که مجموعه از هندسه منظمی برخوردار باشد، می توان قطعات مورد نظر را انتخاب نموده و با دستور آرایه آنها را تکرار کنیم. در پروژه نمونه مدلسازی چرخ و محور پس از فراخوانی قطعات مورد نظر و تعیید قیدها، از گزینه های زیر Linear component گزینه Circular component pattern را انتخاب می نماییم. در این مرحله به مانند بخش part ابتدا محوری که قطعات نسبت به آن تقارن دارند انتخاب می شود. درست پایین آن زاویه قرار گیری قطعات و تعداد تکرار در آن محدوده زاویه ای مشخص می شود. با زدن تیک Equal Spacing زاویه قرار گیری بصورت دایره کامل (360 درجه) تعیین می شود.

تصویر شماره 1 : دستور Circular component pattern در محیط اسمبلی

در ادامه قطعات مورد نظر و استثناهای مجموعه برای تکرار انتخاب می شود. در تصویر بالا پیچ و مهره های اتصال محور به رینگ برای تکرار انتخاب شده است.

هفته شصت و ششم آموزش دستور های سالیدورکس

آرایه های اسمبلی سالید ورک – بخش دوم

در هفته گذشته در خصوص آرایه دایروی توضیح داده شد. در این هفته در خصوص آرایه خطی توضیح داده می شود. همانگونه که در تصویر زیر ملاحظه می شود برای ایجاد آرایه در محیط اسمبلی خطی می توان مانند بخش Part عمل کرد. برای این منظور دستور آرایه خطی را اجرا می کنیم. سپس از درخت طراحی یا از طریق انتخاب مستقیم اجزاء از بخش گرافیکی قطعات را مشخص می کنیم. در این بخش نیز گزینه هایی مانند دستور Linear Pattern در بخش part وجود دارد. با استفاده از این گزینه ها جهت امتداد آرایه خطی، فاصله تکرارها و استثناها مشخص می گردد.

تصویر شماره 1 : دستور Linear component pattern در محیط اسمبلی

هفته شصت و هفتم آموزش دستور های سالیدورکس

آرایه های اسمبلی سالید ورکز – قرینه

یکی دیگر از آرایه های پر کاربرد در محیط اسمبلی آرایه قرینه است. این آرایه همان عملی را که در محیط Sketch و Part انجام می داده در محیط اسمبلی انجام می دهد. با این تفاوت که در محیط اسمبلی به جای انتخاب Features ، قطعات برای عمل قرینه سازی انتخاب می شوند. برای اجرای آرایه Mirror Component Pattern پس از انتخاب آن از تب آرایه ها، صفحه ای که قطعات باید نسبت به آن قرینه شوند را انتخاب می کنیم. همچنین قطعات مورد نظر نیز در این بخش قابل انتخاب است. البته همانگونه که در دستورات دیگر آرایه ها نیز ممکن بود، انتخاب قطعات یا صفحه قرینه نیز قبل از اجرای دستور امکان پذیر است.

تصویر شماره 1 : دستور Mirror component pattern در محیط اسمبلی

البته دستور Mirror با دستورات دیگری که در بخش آرایه ها گفته شد اندکی متفاوت است. در واقع Mirror یک دستور دو مرحله ای است که تصویر شماره یک نشانگر مرحله 1 و تصویر شماره 2 نشانگر مرحله دوم آن است. در مرحله دوم این دستور عموما چهار حالت برای ایجاد تصویر قرینه پیش نهاد می شود که تنها جهت قرارگیری بعضی از قطعات در آن متفاوت است.

تصویر شماره 2 : قسمت دوم دستور Mirror component pattern

هفته شصت و هشتم آموزش دستور های سالیدورکس

قطعات استاندارد – بخش اول

یکی از مزیت های اساسی نرم افزار سالیدورک نسبت به برخی نرم افزارهای مشابه در بخش قطعات استاندارد یا Tool box آن است. با استفاده از این بخش می توان قطعات استاندارد مختلف از جمله پیچ و مهره، یاتاقان ها، دنده ها، واشر ها، پین ها و چندین قطعه استاندارد پر کاربرد را با استاندارد ها مختلف و اندازه های متفاوت وارد محیط اسمبلی نمود. برای اضافه کردن بخش قطعات استاندارد از دو طریق می توان اقدام نمود.

روش اول: از پنجره Tools در نوار ابزار اصلی روی گزینه Add Ins (تقریبا در انتهای نوار ابزار Tools) کلیک می کنیم. مانند تصویر یک پنجره ای باز می شود. در این پنجره برای هر بخش دو گزینه قابل انتخاب و برداشتن است. مربع های سمت چپ هر گزینه یا Active Add-Ins شامل بخش هایی هستند که در حال در برنامه فعال می باشند. در صورتی که گزینه های مربوط به این بخش فعال شوند، قسمت مربوطه بصورت موقت و تا زمان خروج از برنامه، فعال خواهد ماند. چنانچه مربع های سمت راست گزینه یا Start up فعال شوند، آن بخش برای همیشه با باز شدن برنامه سالیدورک باز خواهد شد.

البته پیشنهاد می شود به جهت افزایش سرعت برنامه تا حد امکان از زدن گزینه های بخش Start up خود داری شود تا برنامه در حداقل زمان ممکن بار گذاری گردد.

تصویر شماره 1 : پنجره Add-Ins

همان گونه که ملاحظه می گردد، امکانات جانبی بسیار بیشتری در بخش Add-Ins وجود دارد که در آینده به آن می پردازیم.

هفته شصت و نهم آموزش رایگان سالیدورکز

قطعات استاندارد – بخش دوم

در هفته گذشته در خصوص نحوه بارگذاری قطعات استاندارد و سایر اد این ها (Add-Ins) توضیح داده شد. در این هفته در خصوص نحوه انتخاب و قرار دادن برخی از قطعات استاندارد توضیحاتی داده خواهد شد. پس از بارگذاری اد این قطعات استاندارد (Toolbox) در محیط سالیدورک از طریق بخش Design Library در سمت راست می توان به این بخش دسترسی پیدا کرد. همانگونه که ملاحظه می شود با زدن علامت + کنار گزینه Toolbox استاندارد های مختلفی در زیر مجموعه های آن وجود دارد. استاندارد های کشورهای مختلف و مطرح ترین سازندگان مانند SKF آلمان که در زمینه یاتاقان ها یکه تاز است. در صورتی که از استاندارد خاصی استفاده می کنید (برای مثال DIN آلمان که بیشترین کاربرد را در صنایع کشور دارد) مجددا علامت + سمت چپ آن را بزنید. شکل ظاهری و نام قطعات تعریف شده در این استاندارد مشخص خواد شد. برای مثال نیاز به یک عدد پیچ شش گوش نیم رزوه برای اتصال سه قطعه داریم. از شاخه bolts and screws روی گزینه hex bolt and screws کلیک می کنیم. در قسمت پایین سمت راست اشکال مختلف، نام و شماره استاندارد قطعه وجود دارد. کافی است از میان این شماتیک ها، استاندارد مورد نظر خود را از قسمت پایین سمت راست درگ و نزدیک به محل قرار گیری آن دراپ کنید.

تصویر شماره 1 : شاخه استاندارد DIN زیر گروه پیچ ها و نوع پیچ های موجود در یک زیر گروه

پس از این عمل، در سمت چپ پنجره configure component باز می شود. در بخشproperties اطلاعات اصلی قطعه مانند سایز پیچ، طول، طول رزوه و نحوه نمایش رزوه ها قابل مشاهده و ویرایش است. پس از تعیین ابعاد و ویژگی های مورد نظر و زدن تیک قطعه استاندارد در جایگاه پیش فرض قرار می گیرد. پس از این در صورت نیاز به این قطعه با مشخصات تعیین شده و در نقاط دیگر، امکان قرار دادن آن تنها با نزدیک کردن به محل قرار گیری وجود دارد. نرم افزار سالیدورک (سالیدورکز) بصورت هوشمند جا و قید های مناسب هر قطعه را تشخیص می دهد. اما در صورت نیاز به تغییر قیدهای می توان مانند سایر قطعات در محیط اسمبلی، از طریق قسمت Mates اقدام نمود.

تصویر شماره 2 : تعیین مشخصات قطعه استاندارد از طریق پنجره Configure component

هفته هفتادم آموزش رایگان سالیدورکز

ارزیابی – بخش اول - Solidwork Evaluate

یکی از مهم ترین نیاز ها که در بخش اسمبلی پیش می آید و بخصوص در مجموعه های بزرگ با تعداد قطعات زیاد بیشتر اهمیت پیدا می کند، اندازه گیری است. این اقدام باعث می شود خطاهای احتمالی که در بخش ساخت و مونتاژ ممکن است پیش بیاید، در بخش مرحله طراحی و مدلسازی مشاهده شده و نسبت به رفع آن اقدام گردد. برای مثال قسمتی از یک دستگاه که توسط تیم شما طراحی شده، باید با چند قسمت دیگر از دستگاه که توسط گروه های دیگر طراحی شده بصورت یک مجموعه واحد مونتاژ شود. بخش شما مسئول طراحی موتور بوده است. اما این موتور یک مجموعه جدا نیست. بلکه باید توسط دسته موتورها به شاسی متصل شده و مختصات آن بگونه ای باشد که در هنگام کوپل به جعبه دنده نیز مشکلی پیش نیاید. از طرف دیگر لازم است تا اطلاعات لازم در خصوص وزن، مرکز جرم و ممان اینرسی در صفحه های مختصات را داشته باشید. برای بدست آوردن این اطلاعات کافی است تا وارد پنجره Evaluate در بخش اسمبلی شوید. گزینه های بسیار زیادی در این بخش وجود دارد. از ارزیابی های اولیه ابعادی تا بررسی تداخل و حتی آنالیزهای ابتدایی. برای بدست آوردن اطلاعات جرم، مرکز ثقل و ممان اینرسی کافیست روی Mass propertiesکلیک شود. تمام اطلاعات مورد نیاز در یک پنجره نمایش داده خواهد شد. در این پنجره همچنین امکان انتخاب واحد ها نیز وجود دارد.

تصویر شماره 1 : مشخصات جرم،حجم و ممان یک مجموعه از پنجره Mass Properties

برای بدست آوردن مشخصات ابعادی، فاصله و یا زاویه دو سطح، ضلع، نقطه، دایره و ... از بخش Measure استفاده میشود. روی آیکون آن کلیک کنید. پنجره کوچکی باز می شود. در این حالت نشانگر موس بصورت یک متر تغییر پیدا می کند. چنانچه فاصله بین دو استوانه یا سوراخ را بخواهیم با کلیک کردن بر روی سطح دو استوانه این اندازه مشخص می شود. همچنین در این بخش آپشنی برای انتخاب وضعیت اندازی گیری وجود دارد. فاصله مرکز تا مرکز، حداقل فاصله، حداکثر فاصله و ... قابل تعیین است.

تصویر شماره 2 : اندازه گیری فاصله و آپشن های قابل انتخاب در آن

هفته هفتاد و یکم آموزش رایگان سالیدورکز

ارزیابی – بخش دوم - Solidwork Evaluate

پیش تر اشاره شد که نرم افزار سالیدورک که یک نرم افزار نسل پنجم طراحی به کمک کامپیوتر است، بسیار فراتر از یک نرم افزار طراحی قطعات و مجموعه ها عمل می کند. برای مثال در این نرم افزار امکاناتی برای شبیه سازی هرچه بهتر قطعات و مجموعه ها با دنیای واقعی و تدقیق نتایج نهایی وجود دارد. برای مثال در ساخت یک مجموعه، معمولا پیش نخواهد آمد که سطح دو قطعه جامد درون یکدیگر فرو رود و تداخل داشته باشند. نرم افزار سالیدورک این امکان را به شما می دهد که پس از اسمبل یک مجموعه، تداخل قطعات را چک کنید. این آپشن از طریق گزینه Interference Detection در بخش Evaluate در دسترس می باشد. با زدن این گزینه و باز شدن پنجره در ابتدا کل اسمبلی بصورت پیش فرض انتخاب می گردد. در صورت تمایل امکان انتخاب دو یا چند قطعه وجود دارد. با زدن گزینه Calculate تداخل قطعات محاسبه و در بخش Results نمایش داده می شود.

تصویر شماره 1 : محاسبه تداخل قطعات در بخش Interference Detection

هفته هفتاد و دوم آموزش رایگان سالیدورکز

ارزیابی – بخش سوم - Solidwork Evaluate

در هفته گدشته در خصوص یکی از بخش های بسیار مهم در ارزیابی طرح مطالبی بیان شد. اشاره شد که پس از تکمیل اسمبلی مورد نظر، امکان محاسبه و مشاهده قطعاتی که با هم تداخل دارند با استفاده از Interference Detection وجود دارد. در صورتی که قطعات با هم تداخل داشته باشند، در هنگام مش بندی و تحلیل های استاتیکی مشکل بوجود خواهد آمد. در بخش Evaluate قسمت دیگری برای ارزیابی طراحی و پیش بینی نتایج حاصل در دنیای واقعی وجود دارد. برای مثال فرض کنید یک پیچ قرار است دو قطعه را به هم متصل نماید. بدون شک در زمان ساخت لازم است تا بین بدنه پیچ و سوراخ قطعات، لقی (Clearance) وجود داشته باشد تا قطعات بدون مشکل بتوانند از درون هم عبور کنند. برای این منظور بخش جداگانه ای با نام Clearance Verification وجود دارد. برای بررسی لقی، پس از اجرای دستور از طریق کلیک روی آیکون آن، قطعات مورد نظر را انتخاب می کنیم. سپس مقدار حداقل لقی را مشخص و در نهایت روی گزینه Calculate کلیک می کنیم.

تصویر شماره 1 : اجرای دستور Clearance Verification

چنانچه مابین تمامی قطعات انتخاب شده لقی مورد نظر وجود داشته باشد، در بخش Results هیچ قطعه ای نمایش داده نمی شود. اما اگر بین قطعات مختلف این لقی رعایت نشده باشد، خطا ها بصورت جفت جفت قطعات در این بخش قابل بررسی است.

تصویر شماره 2 : بررسی لقی بین قطعات بصورت جفت جفت در قسمت Results

هفته هفتاد و سوم آموزش رایگان سالیدورکز

ارزیابی – بخش چهارم - Solidworks Evaluate

آخرین دستوری که در بخش ارزیابی سالیدورک – اسمبلی آموزش داده می شود دستور Hole Alignment یا هم مرکزی سوراخ هاست. در زمانی که تعدادی قطعه باید با استفاده از اتصالاتی مانند پرچ یا پیچ روی هم مونتاژ شوند، لازم است تا از هم راستا بودن تمامی سوراخ ها با دقت مورد نظر اطمینان حاصل شود. برای این منظور دستور Hole Alignment را اجرا میکنیم. در صورتی که هیچ قطعه ای انتخاب نشده باشد، کل اسمبلی بصورت پیش فرض در قسمت Selected Components نمایش داده می شود. در صورت تمایل به بررسی چند قطعه خاص، می توان با انتخاب آنها در این قسمت کار را ادامه داد. سپس میزان تلرانس قابل قبول هم محوری در Hole center deviation تعیین شده و با کلیک کردن بر روی Calculate، نتیجه در قسمت Results نمایش داده می شود. چنانچه تلرانس هم محوری تمامی سوراخ های قطعات انتخاب شده در محدوده مورد نظر باشد، No Misaligned Holes به نمایش در می آید.

تصویر شماره 1 : اجرای دستور Hole Alignment

هفته هفتاد و چهارم آموزش رایگان سالیدورکز

نمای انفجاری-اسمبلی سالیدورک- Solidworks Assembly

نمای انفجاری یا Exploded view یکی از بخش های مهم برای درک بهتر از قطعات تشکیل دهنده یک مجموعه است. بویژه در اسمبلی های بزرگ، مانند یک موتور احتراق داخلی یا یک خودرو، این نما در واقع ضروری می باشد. کاربرد دیگر نمای انفجاری بررسی چگونگی مونتاژ یک مجموعه و نمایش مناسب تر اجزای ریز خواهد بود. نرم افزار سالیدورک برای سهولت کار مهندسان بخش نمای انفجاری را بصورت استاندارد در داخل محیط اسمبلی در دسترس قرار می دهد. در بخش اسمبلی روی گزینه Exploded view کلیک کنید. پس از انتخاب قطعه یا قطعات یک سیستم مختصات به نمایش در می آید. این سیستم مختصات دارای سه محور اصلی و سه دایره حول محور های اصلی است که شش درجه آزادی معمول در فضا را در اختیار می گذارد. با کلیک و نگه داشتن موس روی هر محور یا دایره امکان جابجایی در آن راستا وجود دارد.

تصویر شماره 1 : جابجایی قطعات در دستور Exploded view

پس از تغییر مکان قطعات مورد نظر و زدن تیک سبز، پروسه نمای انفجاری کامل می شود.

لازم به ذکر است نمای انفجاری جای قطعات و قید های قرار داده شده را تغییر نمی دهد، بلکه یک نوع نمایش قطعات است. بدین معنی که در این پروسه هیچ قیدی تغییر یا حذف نمی شود. با انتخاب بخش Configuration manager در درخت طراحی، نمای انفجاری قابل مشاهده خواهد بود. با دبل کلیک روی این نما (Exploded view 1) نمای انفجاری فعال و یا غیر فعال می شود.

تصویر شماره 2 : نمایش نمای انفجاری در قسمت Configuration manager

هفته هفتاد و پنجم آموزش رایگان سالیدورکز

محیط نقشه کشی سالیدورک – بخش اول

آموزش های اصلی بخش اسمبلی با بیان نمای انفجاری تقریبا به پایان رسیده است. اکنون محیط سوم از بخش اسمبلی (محیط نقشه کشی) آموزش داده می شود. مزیت نرم افزار های جدید مهندسی مکانیک مانند سالیدورک نسبت به نرم افزار هایی مانند اتوکد در این است که با طراحی و مدلسازی یک قطعه یا مجموعه، نیازی به کشیدن مجدد نقشه نخواهد بود، بلکه خود نرم افزار با توجه به استاندارد ها تعیین شده، نماهای مختلف را ایجاد می کند. برای ورود به محیط نقشه کشی و ایجاد نقشه، زمانی که قطعه یا اسمبلی در محیط باز است، روی گزینه New کلیک کنید. گزینه های Part و اسمبلی قبلا انتخاب شده اند. اکنون گزینه Drawing را انتخاب کنید. در قسمت بعد پنچره دیگری باز می شود. در این قسمت میتوان مشخصات کاغذ شامل اندازه و استاندارد آن را انتخاب کرد. بصورت پیش فرض گزینه هایی در این قسمت وجود دارد.

تصویر شماره 1 : انتخاب فرمت و اندازه کاغذ نقشه در محیط Drawing

همچنین طراحی و انتخاب فرمت مخصوص شما که برای شرکت و یا کارگاه خود طراحی نموده اید ممکن است. برای فراخوان نقشه مورد نظر کافیست روی Browse کلیک کنید و فرمت خود را از آدرس ذخیره شده بیابید. فایل های نقشه در نرم افزار سالیدورک با فرمت SLDDRW و فایل های جداول نقشه با فرمت SLDDRT ذخیره می گردد.

مهندسی معکوس، طراحی و پروژه سالیدورک(Solidworks)